Drzewo życia

Drzewo życia

 

Czym jest Bóg w kabale? Otóż jest on "nieskończonością". To Bóg ukryty, nieznany i niepoznawalny. Nie można powiedzieć, że jest dobry, miłosierny czy sprawiedliwy, a nawet że jest realny czy żywy; ale tak samo nie można powiedzieć, że taki nie jest. Można go nazwać Niczym, ale równie dobrze może być Wszystkim. Można go również nazwać Nieskończonym Światłem, Bezgranicznym Boskim Blaskiem. Proces, dzięki któremu nieznany Bóg ujawnia się, zaczyna się od tego, że ten Boski Blask emanuje coś z siebie - mówi się często o świetle lub promieniu - a z tej emanacji wypływa szereg dalszych emanacji czy świateł, a łącznie jest ich 10. Te emanacje nazywa się SEFIROTAMI.

      Sefiroty są przejawami lub aspektami boskiej osobowości. Leżą one również u podłoża konstrukcji świata i istoty człowieka. Są siłami napędowymi świata i impulsami poruszającymi człowieka. Związki między nimi są uwidocznione na tak zwanym Drzewie Życia. Drzewo Życia obejmuje 10 sefirot, czyli sfer, które odpowiadają sferom Ziemi, siedmiu planetom znanym w starożytności, gwiazdom stałym czyli zodiakowi, i, na samym szczycie, sferze Pierwszego Sprawcy. Są one również liczbami (od 1 do 10), podstawowymi składnikami wszystkich pozostałych liczb. Są ułożone w trzy trójkąty, a dziesiąta sefira, Malkhuth, pozostawiona jest sama, u dołu Drzewa. W każdym trójkącie są dwie przeciwstawne siły oraz godząca je trzecia siła. Drzewo odczytuje się od prawej strony do lewej, tak jak teksty napisane w języku hebrajskim. Sefiroty po prawej stronie są dodatnie i męskie, po lewej - ujemne i żeńskie.

      Pierwsza sefira - Kether, zwana jest koroną, punktem pierwotnym. Jest Bogiem - Pierwszym Sprawcą i Pierwszą Przyczyną. Jest jednością godzącą wszelką różnorodność, pierwszym etapem na drodze od nieskończoności do skończoności. W tej sferze człowiek, osiągając najgłębsze zrozumienie samego siebie, obcuje z Boską Obecnością.

      Z Kether emanują dwie przeciwstawne siły: Hochmah i Binah. Hochmah jest męski i aktywny, jest siłą ukrytą za wszystkim, co jest pozytywne, dynamiczne, napierające. To impuls dający początek działaniu, który jest wszędzie tam, gdzie wzrost, ruch, zmiana, ewolucja. Hochmah to myśl Boga, aktywna i kreatywna. Hochmah jest mądrością Boga, Binah - rozumieniem czy też intelektem Boga. Binah jest bierna i czuła, jest u podłoża wszystkiego, co potencjalne, nierzeczywiste, stałe. Jest to sfera Saturna, planety stałości i bezwładu, jak również śmierci, podeszłego wieku, czasu i przeznaczenia. To Binah przypisuje kabała początek i źródło neszamah, "świętej duszy", iskry bożej ukrytej głęboko wewnątrz istnienia ludzkiego.

      Pomiędzy pierwszymi trzema sefirotami, a pozostałymi jest otchłań, która oddziela idealne od realnego, nieskończone od skończonego, choć jest to przepaść, którą można przekroczyć.

      Dwie przeciwstawne siły następnego trójkąta nadają postać temu, co na tym etapie jest jeszcze bezpostaciowe, nadają treść ideom. Hesed czyli Gedulah, miłość czy łaska boża jest siłą, która nadaje kształt rzeczom i wprowadza porządek; która konstruuje i buduje. W kategoriach fizycznego ciała jest to siła, która sprawia, że z pożywienia rodzi się tkanka. Ukrywa się w tle wszelkiej energii twórczej, systemu trwałości i solidności, cywilizacji, rządu, sprawiedliwości, prawa i porządku. Jest to sfera Jowisza, aktywnego władcy i organizatora, ojca bogów i ludzi.

      Sefira przeciwna, Geburah, to siła i surowy osąd boży, równoważąca twórczą aktywność Hesedy aktywnością destruktywną. W ciele zawiaduje rozkładem tkanek w procesie wydatkowania energii. Jest to sfera Marsa, planety wojny i gwałtownych sił. Geburah leży u podłoża wszelkiej destrukcji, dewastacji i okrucieństwa, wściekłości i nienawiści.

      Wszystkie zjawiska wynikają ze wzajemnych oddziaływań konstrukcji i destrukcji, Hesed i Geburah. Są one złączone i pogodzone w Tifereth, pięknie Boga, co jest sferą Słońca. Słońce promieniuje ciepło na ludzi, zwierzęta i uprawy ożywiającą łaskawością Hesedy, ale również smaga je i wysusza niszczącą srogością Geburah. Tifereth jest energią witalną, siłą życiową, napędem, który wymusza trwanie życia. W ciele Tifereth jest sercem; jest również środkiem sfer na Drzewie. Psychologicznie - Tifereth jest oświeconą świadomością, najwznioślejszym stanem duchowym, osiągalnym w normalnym stanie umysłu.

      W trzecim trójkącie, Netsah, nieustająca cierpliwość Boga, jest sferą Wenus, bogini przyrody i pożądania. Jest to siła przyciągania i spójności świata, która wszystko wiąże. Odnajdujemy ją u podłoża popędów zwierzęcych, zmysłów, instynktów i namiętności, bezpośrednich i nierozważnych reakcji, zachowań naturalnych.

      Jest ona zrównoważona przeciwną jej sefirą, Hod, majestatem Boga. Hod jest sferą Merkurego, boga intelektu, komunikacji, czynności umysłowych, przebiegłości i oszustwa. Reprezentuje to co płynne, ruchome, ciągle zmieniające się. Symbolizuje wyższe zdolności umysłowe, intuicję, wnikliwość, wyobraźnię, ale podobnie jak inne sfery na lewym słupie Drzewa, reprezentuje też i stronę złą: rozum i logikę, którym kabaliści nie ufają, cały aparat ograniczeń narzucanych umysłowi przez kształcenie i wychowanie społeczne po to, by przyhamować impulsy naturalnego człowieka. Hod jest siłą ukrywającą się za wystudiowanymi, przemyślanymi, sztucznymi reakcjami.

      To co naturalne i to co wystudiowane pogodzone jest w Jesod, podstawie wszystkich aktywnych sił w Bogu, związanej z wprowadzeniem do tajemnic i magiczną siłą, jaka rodzi się ze związku umysłowych zdolności Hod ze zwierzęcymi popędami Netsah. Jesod jest sferą Księżyca, którego światło świeci w ciemności, i migocącego światła prawdziwej wewnętrznej jaźni ukrytej w zakamarkach osobowości. Światło Księżyca to odbite światło słoneczne i Jesod jest ogniwem łączącym Tifereth (siłę życiową) z Malkhuth (Ziemią lub ciałem). Jesod to kanał doprowadzający boską energię witalną do Ziemi, do ziemskiego człowieka; gdy Drzewo jest przedstawione w postaci ludzkiego ciała, Jesod to genitalia.

      Ostatnia sefira, Malkhuth, jest sferą Ziemi, materii i fizycznego ciała. Malkhuth jest związkiem sefirot z całego Drzewa. Nazywa się ją często Szekchinah, boską obecnością w świecie. W kabale Szekchinah jest żeńskim pierwiastkiem w Bogu, boską królową i córką. Wyższe sefiroty spływają do niej przez Jesod. Jako ostatnia sefira, jest wejściem do boskości, sferą, w której człowiek zaczyna swoją wspinaczkę na Drzewo. Wspinanie się na Drzewo, wznoszenie się przez sfery, może być traktowane jako podróż do planu astralnego.

      Mathers i Crowley opracowali rozległy system powiązań i współzależności klasyfikujący liczne zjawiska w kategoriach 10 sefirot i 22 Dróg , to znaczy linii łączących sefiroty na diagramie Drzewa Życia. Te drogi są związane z 22 głównymi atutami talii kart tarota i 22 literami alfabetu hebrajskiego. Owe powiązania i współzależności wykorzystywane są w medytacji do osiągnięcia zrozumienia istoty danej sefiry lub drogi przez rozmyślania nad zjawiskami i symbolami z nimi związanymi. Stosuje się je również w działaniach magicznych, by wzbudzić i skupić siłę. Na przykład - spełniając rytuał nienawiści, można użyć przedmiotów i pojęć związanych z Geburah, przywołuje się siłę niszczącej energii w sobie i świecie zewnętrznym, by zadać nią druzgocący i niszczący cios ofierze.