Necronomicon

  Necronomicon

 

Na długo zanim powstali pierwsi ludzie i nim powstał kosmos w formie takiej, w jakiej znamy go obecnie, odbyła się bitwa pomiędzy (tak zwanymi) siłami "światła" i "ciemności". Jest ona w pełni opisana w Enuma Elish i w pieśniach znajdujących w księdze NECRONOMICON. W bitwie tej Starożytni, na których czele stała wężowa MUMMU-TIAMAT i jej męski małżonek ABSU, stanęli przeciwko STARYM BOGOM (podobnie nazywanych w Necronomiconie) na których czele stał Wojownik MARDUK, syn morskiego boga ENKI, Pana Magów owej Ścieżki, lub tego co można by nazwać "Białymi Magami" - lecz chociaż jest to zbliżone do mitów o starożytnych czasach, to zatrzymajmy się tutaj zanim spróbujemy osądzić to, która z dwóch walczących stron tak naprawdę jest "zła" lub "dobra".

Marduk wygrał tę bitwę - w sposób bardzo do tego w jaki w późniejszych wierzeniach, Św. Jerzy i Archanioł Michał zdołali po raz kolejny pokonać Węża -zaś kosmos został stworzony z ciała zabitego węża, a ludzie zostali stworzeni z ciała zabitego dowódcy armii Starożytnych, KINGU, przy czym stworzono człowieka który dziedziczy w sobie Krew Obcych, a także "tchnienie" Starych Bogów: co jest zbliżone do określenia "synowie Boga i córki ludzi" na które to możemy napotkać w Starym Testamencie.
Cytat z "The Magan Text" z Necronomiconu, wydawnictwo Avon Books, 1980, 159.

TEKST Z MAGAN

Poniższe wersety pochodzą z tajnego tekstu pewnych kapłanów kultu który jest pozostałością Starej Wiary która istniała przed zbudowaniem Babilonu, i był zapisany w swym pierwotnym języku, lecz przetłumaczyłem go na mój ojczysty język, dzięki czemu zdołacie go zrozumieć. Natknąłem się na ten tekst wędrując w okolicach Siedmiu Zaginionych Miast UR, gdzie nie ma już nic, zaś sam tekst opowiada o Wojnie pomiędzy Bogami która miała miejsce w czasach przed powstaniem ludzkiej pamięci. Potworności i straszliwości które może napotkać Kapłan w swych Rytach są tutaj wymienione, wraz z ich powodami, i ich naturą, oraz Esencjami. Liczba Linijek jest Święta, Słowa są Święte, i jest on najpotężniejszym zaklęciem przeciwko Złemu. I oczywiście niektórzy Magowie z owego kraju zachowali je na pergaminie lub w glinie, lub na naczyniu, lub w muzyce, tak aby dzięki temu były one skuteczne, i Bogowie zapamiętali słowa Umowy.

Skopiowałem owe słowa w mym języku i zachowałem je pobożnie przez wiele lat, i moja własna kopia odejdzie wraz ze mną do miejsca w którym się znajdę gdy mój Duch opuści me ciało. Lecz posłuchaj owych owych słów, i zapamiętaj je! Albowiem zapamiętywanie jest najważniejszą i najpotężniejszą częścią magi, począwszy od Wspomnień o Minionych Rzeczach i Wspomnień o Rzeczach Które Nadejdą, które to są tą samą Pamięcią. I nie pokazuj tego tekstu nikomu kto nie przebył inicjacji, albowiem może on spowodować szaleństwo, zarówno u ludzi jak i u zwierząt.

I

Słuchaj i Zapamiętaj!
W imieniu ANU, Pamiętaj!
W imieniu ENLILA, Pamiętaj!
W imieniu ENKI, Pamiętaj!
Kiedy Wyżyny Niebios nie były nazwane,
Ziemia nie była nazwana,
I Nic nie istniało prócz Mórz ABSU,
Wielkiego Starożytnego,
I MUMMU TIAMAT, Wielkiej Starożytnej
Która zrodziła ich wszystkich,
Ich wody były jako Jedna Woda.
W tym czasach, zanim STARZY BOGOWIE odeszli dalej,
Nieważne są ich Imiona
Ich losy nieznane i nieokreślone,
Potem stało się tak iż Bogowie zostali stworzeni z Starożytnych.
LLMU i LLAAMU przyszli razem i wezwani po Imieniu,
I przez Wieki rośli w czasie i rozrastaniu.
ANSHAR i KISHAR przybyli razem,
i przynieśli dalej ANU
który powołał NUDIMMUD, Naszego Pana ENKI,
Który nie miał równych pośród Bogów.
Pamiętaj!
Starzy przyszli razem
Wzburzyli TIAMAT, Wielką Starożytną, jako iż rozszerzyli się wzdłuż i wszerz.
Tak, zmartwili nabrzmiałą TIAMAT
Przez ich Bunt w Niebiańskim Domu.
ABSU nie mógł słuchać ich hałasów
TIAMAT oniemiała na ich skutek.
Ich poczynania były obrzydliwe dla Starożytnych.

ABSU powstał aby zabić Starych Bogów podstępnie.
Poprzez zaklęcia magiczne i uroki ABSU,
Lecz został zabity przez czarowników Starych Bogów.
I było to ich pierwszym zwycięstwem.
Jego ciało zostało rozpostarte w pustej Przestrzeni
W szczelinie niebios
Ukryte
Został rozpostarty,
Lecz jego krew kapała z Niebiańskiego Domu.

TIAMAT
Rozwścieczona
Wypełniona Diabelskimi Odruchem
Powiedziała
Stwórzmy Potwory
Aby mogły wyjść i wziąć udział w bitwie
Przeciwko owym Synom Nieprawości
Morderczych potomkach którzy zniszczyli
Boga.
HUBUR przyłączyła się do niej, Ta która kszałtuje wszystkie rzeczy,
Władająca Magią niczym Nasz Pan.
Dodała niezrównane bronie do arsenału Starożytnych,
Urodziła Potworne Węże
O ostrych zębach, długich kłach,
Wypełniła ich ciała trucizną przeciwko krwii
Ryczące smoki okryła Przerażeniem
Otoczyła je aureolą, czyniąc ich niczym Bogów,
Tak aby móc ujrzeć ich zniszczonymi
I tak, aby ich ciała wyrosły
Nic nie mogło jej zawrócić.
Wezwała Żmiję, Smoka, Uskrzydlonego Byka,
Wielkiego Lwa, Szalonego Boga, i Człowieka Skorpiona.
Potężne wściekłe Demony, Upierzone Węże, Ludzi-Koni,
Niosące broń która nikogo nie oszczędzała
Nieustraszone w walce,
Czarując przy tym zaklęciami starożytnej magii,
... wraz z tym stworzyła jedenaście rodzaji swych tworów
Z KINGU jako Dowódcę swych Sług.

Pamiętaj!

ENKI
Nasz Pan
Obawiając się porażki, przywołał swego Syna
MARDUKA
Przywołał swego Syna
Syna Magii
Zdradził mu Tajemne Imię
Tajemną Liczbę
Tajemny Kształt
Aby mógł wziąć udział w bitwie
Z hordami Starożytnych
i zwyciężyć.

MARDUK KURIOS!
Najjaśniejsza Gwiazda spośród Gwiazd
Najsilniejszy Bóg spomiędzy Bogów
Syn Magii i Miecza
Dziecię Wiedzy i Słowa
Znający Tajemne Imię

Znający Tajemną Liczbę
Znający Tajemny Kształt
Uzbroił się w dysk Mocy
W rydwanie Ognia wyruszył dalej
Krzyczącym głosem wypowiedział Zaklęcie
Błyszczącymi Płomieniami wypełnił swe Ciało
Smoki, Żmije, wszyscy padli
Lwy, Ludzie-Konie, wszyscy zostali wymordowani.
Potężne stwory HUBUR zostały wybite
Czary, Zaklęcia, Uroki zostały złamane.
Nic prócz TIAMAT nie pozostało.
Wielki Wąż, Olbrzymi Robak
Wąż z stalowymi zębami
Wąż z ostrymi szponami
Wąż z Okiem Śmierci
Skoczyła na MARDUKA
Z rykiem
Z przekleństwem
Rzuciła się.
MARDUK uderzył ją Dyskiem Mocy
Oślepił TIAMAT jej Oczy Śmierci
Potwór dźwignął się i wniósł swe plecy
Uderzając w wszystkich kierunkach
Plując starożytnymi słowami Mocy
Krzycząc starożytne inkatacje
MARDUK uderzył ponownie i wbił
Diabelski Wiatr w jej ciało
Który wypełnił wściekle, nikczemnego Węża
MARDUK wystrzelił pomiędzy jej szczęki
Zaklętą strzałę Magii ENKI
MARDUK uderzył ponownie i odciął
głowę TIAMAT od jej ciała.

I wszystko ucichło.

Pamiętaj!

MARDUK
Zwycięzca
Wziął Tablice Przeznaczenia
Spontanicznie
Powiesił je na swej szyji.
Okrzykując się jednym z Starych Bóstw.
Pierwszym pośród Starych był on.
Podzielił pokonaną TIAMAT na dwie części
I uformował niebo i ziemię,
Z Bramą która miała trzymać Starożytnych z daleka.
Z Bramą której Klucz ukryto na wieki
Zachował dla Synów MARDUKA
Zachował dla wyznawców Naszego Pana
ENKI
Pierwszego w Magii pośród Bogów.

Z Krwii KINGU uczynił Człowieka.
Zbudował Wieże Strażnicze dla Starych Bóstw
Czyniąc z ich ciał astralnych konstelacje
Tak aby mogli strzec Bramy ABSU
Bramę TIAMAT pilnować
Bramę KINGU obserwować
Bramę której Strażnikiem jest IAK SAKKAK zablokował.
Opierając się wszystkim Starym Mocom
Moc Starożytnej Sztuki
Magiczne czary Najstarszych
Wzywanie Pierwotnych Mocy
Górę KUR, Wężowego Boga
Górę MASHU, ową Magię
Martwego KUTULU, Martwego lecz Drzemiącego
TIAMAT, Martwą lecz Drzemiącą
ABSU, KINGU, Martwych lecz Drzemiących
Czy ich pokolenia nadejdą ponownie ?

JESTEŚMY ZAGUBIONYMI
Z Czasu przed Czasem
Z krainy przed Gwiazdami
Z Epoki w której ANU wędrował po ziemi
W towarzystwie jaśniejących aniołów.
Przeżyliśmy pierwszą wojnę
Pomiędzy Mocami Bogów
Widzieliśmy gniew Starożytnych
Mroczne Anioły
Wyzwolone na ziemi

JESTEŚMY Z RASY PRZED NOCNYMI WĘDROWCAMI.
Przeżyliśmy Epokę w której ABSU władał Ziemią
I Moc wyniszczającą pokolenia.
Przeżyliśmy na szczytach gór
I u podnóży gór
I rozmawialiśmy z Skorpionem
W czasie wierności i w czasie zdrady.
I TIAMAT przyrzekła nam iż nas więcej nie zaatakuje
Wodą i wiatrem.
Lecz Bogowie są zapominalscy.
Pod Morzami NAR MATTARU
Pod Morzami Ziemi, NAR MATTARU
Pod Światem leży śpiący
Bóg Gniewu, Martwy lecz Śpiący
Bóg CUTHALU, Martwy lecz Śpiący!
Władca KUR, wyciszony lecz grzmiący !
Jedno-oki Miecz, chłodny lecz zarazem rozpalony!

Ten który obudzi Go wezwie starożytnych
Zemsta Starego
Siedmiu Chwalebnych Bogów
z Siedmiu Chwalebnych Miast
Ponad sobą i ponad Światem
I starą zemstę...

Wiedz iż nasze lata są latami Wojny
I nasze dni są przeznaczone bitwom
I każda godzina jest Życiem
Zagubieni na Zewnątrz
Ci Spoza
Wybudowali kostnice
Aby nakarmić zwolenników TIAMAT
I Krew słabnących tutaj
Jest ucztą TIAMAT
Królową Ghuli
Zemstą Bólu
i do przywoływania jej
Czerwonej Wody życia
Musi zostać rozlana na kamieniu
kamień uderzony mieczem
Dzięki czemu wylęgnie się zabitych jedenastu ludzi
Poświęconych ku czci HUBUR
Tak aby rozgłosić Odkrycie
i wezwać TIAMAT z Jej drzemki
Z jej snu w Jaskiniach
na Ziemi.

I nikt nie śmie dokonywać błagań później
W przywoływaniu Śmierci jest zupełnie
Końcowa modlitwa.
II: Pokolenia Starożytnych

UTUKK XUL
Spis pokoleń
Starożytnych został tutaj przedstawiony
Pokoleń Starożytnych
Teraz Pamiętaj.
Chłód i Deszcz niszczą wszystkie te rzeczy
Są oni diabelskimi duchami
W stworzeniu ANU zostali spłodzeni
Bogowie Plag

PAZUZU
I Ukochani Synowie ENG
Potomkowie NINNKIGAL
Odsłaniani po kawałku w wysokim Niesieniu zagłady temu co poniżej
Są oni Dziećmi Podziemia
Głośno skrzecząca z wysoka
Mamrocząca okropności poniżej
Oni są gorzkim jadem Bogów.
Wielkimi burzami zesłanymi z niebios
To właśnie oni
Sowa, Wysłannik UGGI
Pana Śmierci
To właśnie oni
ONI SĄ DZIEĆMI
URODZONYMI NA ZIEMI
KTÓRE W CZASIE TWORZENIA
ANU ZOSTAŁY ROZMNOŻONE

Najwyższe mury
Najgrubsze mury
Najsilniejsze mury
Niczym powódź przekraczają
Od domu do domu
Oni sieją spustoszenie
Nie da się przed nimi zamknąć drzwi
Żadne zasuwy nie zdołają ich odeprzeć
Prześlizgują się przez drzwi niczym węże
Przenikają poprzez zasuwy niczym wiatr
Wyszarpują żonę z objęć męża
Wyrywają dziecko z ludzkich lędźwi

Wypędzają człowieka z jego domu, jego ziemi
ONI SĄ PALĄCYM BÓLEM
KTÓRY ODCISKA SIĘ NA PLECACH CZŁOWIEKA.

ONI SĄ GHULAMI
Duch nierządnicy która umarła na ulicy
Duch kobiety która umarła w trakcie porodu
Duch kobiety która umarła, nosząc w sobie dziecko
Duch złego człowieka
Ten który nawiedza ulice
lub ten który nawiedza łoże.
Jest ich Siedem!
Siedmiu ich jest!
Owych Siedmiu urodziło się w Górach MASHU
Nazywanych Magią
Wędrują w Jaskiniach Ziemi
Żyją pomiędzy opuszczonymi miejscami na Ziemi
Żyją w miejscach Pomiędzy
Miejsca
Nieznane w niebie i na ziemi Są przystrojeni strachem
Pomiędzy Starymi Bogami nic o nich nie wiadomo
Nie mają imion
ani w niebie
ani na ziemi
Szybują ponad Górą Wschodu Słońca
I na Górze Zmierzchu płaczą
Skradają się poprzez Jaskinie Ziemi
Czają się pomiędzy opuszczonymi miejscami na Ziemi
Nikomu nie są znani
Nie w Niebie
I nie na Ziemi
Są odkryci
Ich miejsce jest poza naszym miejscem
I pomiędzy aniołami na Ziemi
Są przyczajeni w oczekiwaniu
Przykucnięci dla Ofiary
ONI SĄ DZIEĆMI PODZIEMIA.

Opadając niczym deszcz z nieba
Wypływając niczym mgła z ziemi
Drzwi nie powstrzymują ich
Rygle nie powstrzymają ich
Prześlizgują się przez drzwi niczym węże
Wchodzą przez okna niczym wiatr
IDPA są nimi, wchodząc przez głowę
NAMTAR są nimi, wchodząc przez serce
UTUK są nimi, wchodząc przez czoło
ALAL są nimi, wchodząc przez pierś
GIGIM są nimi, chwytając wnętrzności
TELAL są nimi, porywając rękę
URUKU są nimi, wielkie Larwy, żywiące się Krwią
Jest ich Siedmiu!
Siedmiu ich Jest!
Oni zdobyli wszystkie wieże
Od UR do NIPPUR
Mimo to UR jeszcze ich nie znają
Mimo to NIPPUR jeszcze o nich nie wiedzą
Przełamali potęgę
Wszystkich silnych Miast ludzi
Mimo to ludzie o nich nie wiedzą
Mimo to Miasta ich nie znają
Powalili lasy na Wschodzie
I zatopili Krainy na Zachodzie
Mimo to Wschód ich nie zna
Mimo to Zachód nic o nich nie wie
Są oni ręką wyciąganą w kierunku szyji
Mimo to szyja o nich nic nie wie
I człowiek ich nie zna.
Ich słowa są Niezapisywalne
Ich liczba jest Nieznana
Ich kształty są wszystkimi Kształtami
Ich siedliska
Odludne miejsca gdzie ich Ryty są dokonywane
Ich siedliska
przerażające ludzi gdzie ofiara jest składana
Ich siedliska
Krainy są tutaj
I miasta są tutaj
I krainy pomiędzy krainami
i miasta pomiędzy miastami
W miejscach w których nigdy nie dotarł żaden człowiek
w KURNUDE
Krainy z której nie wraca żaden wędrowiec
w EKURBAD
na ołtarzu w Świątyni Umarłych
I w GI UMUNA
Przy piersi ich Matki
Przy Podstawach CHAOSU
W ARALIYA MUMMU-TIAMAT
I w Bramach IAK SAKKAK!

DUCHU POWIETRZA, PAMIĘTAJ !
DUCHU ZIEMI, PAMIĘTAJ!

III: O Zapomnianych Pokoleniach Ludzi

Czyż człowiek nie został stworzony z krwii KINGU
Dowódcy hord Starożytnych?
Czyż człowiek nie posiadł ich ducha
Widząc bunt przeciwko Starym Bogom ?
I krew Człowieka jest Krwią Zemsty
I krew Człowieka jest Duchem Zemsty
I Moc Człowieka jest Mocą Starożytnych
I taka jest Umowa
Albowiem Starzy Bogowie posiedli Znak
Dzięku któremu Moce Starożytnych mogą zostać odwrócone
Lecz Człowiek posiadł Znak
I Liczbę
I Kształt
Aby przywoływać Krew swych Rodziców.
I taka jest Umowa.
Stworzona przez Starych Bogów
Z Krwii Starożytnych
Człowiek jest kluczem poprzez który
Brama IAK SAKKAK może zostać szeroko otwarta
Poprzez którą Starożytni
Poszukują Zemsty
Na powierzchni Ziemi
Przeciwko Potomkom MARDUKA.
Stąd też to co nowe
Wychodzi stąd skąd jest stare
I co jest stare
Może zastąpić to co jest nowe
i na powrót Starożytni
Będą rządzili obliczem Ziemi
I to również zawarto w Umowie !

IV: O Śnie ISHTAR

I ISHTAR
Królowa Niebios
Niosąca Światło Nocy
Mistrzyni Bogów
Skierowała swe myśli w tym kierunku
Ku Temu Co Ponad skierowała swe myśli,
Ku Temu Co Poniżej skierowała swe myśli
Z Niebios skierowała się
Ku Otchłani
Poza Bramy Życia
Aby wejść w Bramy Umarłych
Poza Krainami które znamy
Do Krain których nie Znamy
Do Krain Bez Powrotu
Do Krain Królowej ERESHKIGAL
ISHTAR, Królowa Niebios, skierowała swe myśli
ISHTAR, Córka SIN, skierowała się
Do Ziemi Czarnej, Lądu CUTHA
Skierowała się
Ku Domowi Bez Powrotu skierowała swe kroki
Ku Drodze z której Nikt Nie Powrócił
Skierowała swe kroki
Do Jaskini, wiecznie nieoświetlonej
Gdzie grudki gliny piętrzą się ponad ołtarzem
Gdzie grudy pyłu sa pożywieniem
mieszkańców odzianych jedynie w skrzydła
Do ABSU ISHTAR się skierowała.
Gdzie śpi straszliwy CUTHALU
ISHTAR się udała.

Strażnik
Stał nieugięcie.
Strażnik
NINNGHIZHIDDA
Stał niewzruszony.
I ISHTAR przemówiła do niego

NINNGHIZHIDDA ! Wężu Głębin !
NINNGHIZHIDDA ! Rogaty Wężu Głębin !
NINNGHIZHIDDA ! Pierzasty Wężu Głębin !

Otwórz !
Otwórz Drzwi abym mogła wejść!
NINNGHIZHIDDA, Duchu Głębin, Strażniku Bramy, Pamiętaj!
W Imieniu naszego Ojca przed Odlotem, ENKI, Pana i Mistrza Magów
Otwórz drzwi abym mogła przez nie przejść!
Otwórz
Abym nie musiała uderzyć w Drzwii
Abym nie musiała wyłamać ich zawiasów
Abym nie musiała uderzyć w Barierę
Abym nie musiała wziąć ich murów siłą
Otwórz Drzwi
Otwórz Szeroko Wrota
Abym nie musiała wzniecić Śmierci!
Wzniecę Śmierć!
Sprawię że Śmierć sięgnie i pochłonie żywych!
Otwórz Drzwi
Abym nie musiała dokonać Śmierci niezliczonych Żywych!
NINNGHIZHIDDA, Duchu Głębiny, Strażniku Bramy, Otwórz!

NINNGHIZHIDDA
Wielki Wąż
Zwinął się cofając
I odpowiedział
ISHTAR
Pani
Królowo pomiędzy Bogami
Pójdę przed mą Mistrzynię
ERESHKIGAL
Przed Królową Umarłych
Zapowiem Cię.

I NINNGHIZHIDDA
Rogaty Wąż
Podszedł do Pani ERESHKIGAL
I powiedział:
Spójrz, ISHTAR, Twa Siostra
Królowa pośród Bogów
Stoi przed Bramą!
Córka SIN, Kochanka ENKI
Ona czeka.

I ERESHKIGAL zbladła ze strachu.
Mroczne Wody wzburzyły się.

Idź, Strażniku Bramy.
Idź, NINNGHIZHIDDA, Strażniku Bramy,
Otwórz Bramę dla ISHTAR
I traktuj Ją tak jak to jest zapisane
W Starożytnej Umowie.

I NINNGHIZHIDDA zdjął rygiel z wejścia
I Ciemność zapadła ponad ISHTAR
Mroczne Wody wezbrały i porwały Boginię Światła
Do Królestwa Nocy.
I Wąż przemówił:
Wejdź
Królowo Niebios i Tego co Powyżej
Niechaj KUR się uraduje
Niechaj CUTHA zacznie się chwalić
Niechaj KUTU się uśmiechnie.
Wejdź
Niechaj KUTULU ucieszy się z Twej obecności

I ISHTAR weszła.

I są one Siedmioma Bramami i Siedmioma Stopniami.

Przy Pierwszej Bramie

NINGHIZHIDDA zdjął jej Koronę
odłożył na bok Wielką Koronę z Jej głowy
I ISHTAR zapytała
Dlaczego, Wężu, usunąłeś mój Pierwszy Klejnot?
I Wąż odpowiedział
Jest tak z powodu Starej Umowy, ustanowionej na długo przed Czasem,
Zasady Pani KUTU.
Wejdź w Pierwszą Bramę.

I w Drugiej Bramie

NINNGHIZHIDDA odebrał jej Różdżkę
odłożył na bok Różdżkę z Lapis Lazuli
I ISHTAR zapytała
Dlaczego, NETI, usunąłeś mój Drugi Klejnot?
I NETI odpowiedział
Jest tak z powodu Starej Umowy, ustanowionej na długo przed Czasem
Wyrok Pani KUTU.
Wejdź do Drugich Wrót.

U Trzecich Wrót

NINNGHIZHIDDA zdjął jej Klejnoty
odłożył Klejnoty zawieszone wokoło karku
I ISHTAR zapytała
Dlaczego Strażniku Wrót, usunąłeś mój Trzeci Klejnot?
I Strażnik Wrót odpowiedział
Jest tak z powodu Starej Umowy, ustanowionej na długo przed Czasem,
Wyrok Pani KUTU
Wejdź do Trzecich Wrót.

U Czwartych Wrót

NINGHIZHIDDA zdjął jej Klejnoty
odłożył Klejnoty wiszące na jej piersi
I ISHTAR zapytała
Dlaczego, Dozorco tego co na Zewnątrz, usunąłeś mój Czwarty Klejnot?
I Dozorca odpowiedział
Jest tak z powodu Starej Umowy, ustanowionej na długo przed Czasem,
Zasady Pani KUTU.
Wejdź do Czwartych Wrót.

I Piąte Wrota

NINNGHIZHIDDA zdjął jej Klejnoty
zdjął z jej bioder Pas Wysadzany Klejnotami
I ISHTAR zapytała
Dlaczego, Strażniku Zakazanego Wejścia, zdejmujesz mój Piąty Klejnot?
I Strażnik odpowiedział
Jest tak z powodu Starej Umowy, ustanowionej na długo przed Czasem,
Zasady Pani KUTUK.
Wejdź do Piątych Wrót.

U Szóstych Wrót

NINNGHIZHIDDA zdjął Klejnoty
Klejnoty zawieszone wokół jej nadgarstków
I odebrała Klejnoty zawieszone wokoło jej kostek.
I ISHTAR zapytała
Dlaczego, NINNKIGAL, usuwasz mój Szósty Klejnot?
I NINKIGAL odpowiedział
Jest tak z powodu, starożytnej Umowy, ustanowionej na długo przed Czasem,
Wyrok Pani KUTU.
Wejdź do Szóstych Wrót.

I Siódme Wrota

NINNGHIZHIDDA usunął Klejnoty
odebrał Wysadzane Klejnotami Szaty ISHTAR
ISHTAR, bez ochrony, bez obrony,
ISHTAR, bez talizmanu lub amuletów, zapytała
Dlaczego, Wysłanniku Starożytnych Bogów, zabrałeś mi me Siedem Klejnotów?
I Wysłannik Starożytnych odpowiedział
Jest tak z powodu, Starej Umowy, ustanowionej na długo przed Czasem,
Zasady Pani KUTU.
Wejdź do Siódmych Wrót i ujrzyj Piekielne Światy.

ISHTAR zstąpiła do krainy KUR
do Głębin CUTHA się zapuściła nisko.
Straciwszy swe Siedem Talizmanów Wyższych Światów
Straciwszy swe Siedem Mocy Krain Żywych
Bez Pokarmu Życia lub Wody Życia
Pojawiła się przed ERESHKIGAL, Mistrzynią Śmierci.
ERESHKIGAL wrzasnęła na Jej widok.

ISHTAR podniosła Swą dłoń.
ERESHKIGAL wezwała NAMMTAR
Maga NAMMTAR
Wypowiedziała te słowa do niego skierowane
Idź! Uwięź ją!
Zwiąż ją w Ciemności!
Skuj ją w Morzu pod Morzami!
Uwolnij przeciwko niej Siedmiu ANNUNNAKI!
Uwolnij przeciwko niej Sześćdziesiąt Demonów!
Przeciwko jej oczom, demony oczu!
Przeciwko jej bokom, demony boków!
Przeciwko jej sercu, demony serca!
Przeciwko jej stopom, demony stóp!
Przeciwko jej głowie, demony głowy!
Przeciwko jej całemu ciału, demony KUR!

I demony rozdarły ją, we wszystkie strony.

I ANNUNAKI, Straszliwi Sędziowie
Siedmiu Panów Podziemia
Zaciągnęli Ją Wokoło
Bezimiennych Bogów ABSU

Spojrzeli
Skupiając się na niej Oczyma Śmierci
Z Spojrzeniem Śmierci
Zabili ją
I pochylili ją niczym ciało na stosie
Sześćdziesiąt demonów wyszarpało jej członki ciała z boków
Jej oczy z jej głowy
Jej brwii z jej czaszki.

ERESHKIGAL uradowała się
Ślepy AZAG-THOTH uradował się
IAK SAKKAK uradował się
ISHNIGGARRAB uradował się
KUTULU uradował się
MASKIM zaczęli wychwalać Królową Śmierci
GIGIM zaczęli wychwalać ERESHKIGAL, Królowej Śmierci.

I Starych przeszyła trwoga.

Nasz Ojciec Enki
Pan Magii
Otrzymał wiadomość od NINSHUBUR
NINSHUBUR będącej służącą ISHTAR
Słyszała iż ISHTAR Śpi
W Domu Umarłych
Słyszała jak GANZIR została
Otwarta
Jak Twarz Otchłani
Otwiera szeroko swe wrota
I pochłania Królową Niebios
Królową Wstającego Słońca.
I ENKI przywołał do siebie glinę
I ENKI przywołał do siebie wiatr
I z gliny i wiatru
ENKI stworzył dwa Żywiolaki
Stworzył KURGARRU, ducha Ziemi,
Stworzył KALATURRU, ducha Mórz,
KURGARRU wręczył Pokarm Życia
KALATURRU wręczył Wodę Życia
Ich ku ich obliczom przemówił głośno
Powstań, KALATURRU, Duchu Mórz
Powstań, i wstąp do Bramy GANZIR
Do Bramy do Podziemi
Krainy Bez Powrotu
Wyślij swe oczy
Siedem Bram otworzy się przed tobą
Żaden czar cię od nich nie odpędzi
Albowiem ma Liczba jest ponad tobą.
Weź woreczek Pokarmu Życia
Weź woreczek Wody Życia
I ERESHKIGAL nie powstanie przeciwko tobie
ERESHKIGAL NIE BĘDZIE MIAŁA NAD TOBĄ WŁADZY.

Znajdź ciało INANNY
Znajdź ciało ISHTAR naszej Królowej
i Pokrop je Pokarmem Życia, Sześćdziesiąt Razy
i Pokrop je Wodą Życia, Sześćdziesiąt Razy
Sześćdziesiąt Razy Pokarmem Życia i Wodą Życia
Pokrop ponad jej ciałem
A zaprawdę
ISHTAR powstanie.

Z wielkimi skrzydłami
I łuskami niczym wężowe
Owe dwa żywioły przeszły do Bramy
Niewidzialne
NINNGHIZHIDDA nie zobaczył ich
Niewidzialne
Minęły Siedmiu Strażników
Z szybkością wichru wdarły się do Pałacu Śmierci
I zobaczyły kilka różnych straszliwych widoków.

Demony z całej Otchłani leżą tutaj
Martwe lecz Śniące, trwające przy ścianach
Domu Śmierci
Bezimienne i straszliwe
ANNUNAKI wpatrują się ostrym wzrokiem
Ślepy i Szalony AZAG-THOTH staje dęba
Oko Tronu otwarte
Mroczne Wody zamieszały się
Wrota z Lapis Lazuli lśnią
W ciemnościach
niewidoczne Bestie
Zrodzone w Mrocznych Epokach
Zrodzone w Bitwie w której walczyli MARDUK i TIAMAT
Zrodzone w HUBUR
Z Znakiem HUBUR
Wiedzione przez KINGU...

Szybko niczym wicher uciekały
Poprzez Pałac Śmierci
Zatrzymując się tylko nad zwłokami ISHTAR

Przepiękna Królowa
Mistrzyni Bogów
Pani Rydwanów UR
Niosąca Lśnienie Niebios
Kochanka ENKI
Leżąca pochylona i krwawiąca
Z tysiąca śmiertelnych ran.

ERESHKIGAL
Odczuwa ich obecność
Wykrzykuje.

KUGAARU
Uzbrojony w Ogień
Spogląda na Królową Ciał
Promieniami Ognia

KALATURRU
Uzbrojony w Płomienie
Spogląda na Królową Grobów
Promieniami Płomieni.

I ERESHKIGAL
Potężna w CUTHA
Zwraca ku niej swą twarz

Ponad ciałem INANNA
Sześćdziesiąt razy rozpryskał
Wodę Życia ENKI
Ponad ciałem ISHTAR
Sześćdziesiąt razy rozpryskał
Pokarm Życia ENKI

Ponad ciałem
Zawieszon na kiju
Kierował Ducha Życia
INANNA POWSTAŁA.

Mroczne Wody zadrżały i poruszyły się.

AZAG-THOTH krzyknął sponad swego tronu
CUTHALU wyrwał się z swego snu
ISHNIGARRAB uciekł z Pałacu Śmierci
IAK SAKKAK zadrżał ze strachu i nienawiści
ANNUNNAKI zeszli z swych tronów
Oko ponad Tronem zaczęło w powietrzu się unosić
ERESHKIGAL ryknęła i przywołała NAMMTAR
Maga NAMMRAR wezwała
Nie aby ścigał
Lecz dla ochrony.

INANNĘ wstępującą z Podziemi.

Wraz z uskrzydlonymi żywiołami przeszła Bramy
GANZIR i NETI przekraczając
I zaiste
Śmierć podążała tuż za nią.

Kiedy uciekała poprzez Pierwszą Bramę
ISHTAR wyrzuciła za siebie swą wysadzaną klejnotami szatę.

Kiedy uciekała poprzez Drugą Bramę
ISHTAR wyrzuciła za siebie swą drogocenną branzoletę.

Kiedy uciekała poprzez Trzecią Bramę
ISHTAR wyrzuciła za siebie swój drogocenny pas.

Kiedy uciekała poprzez Czwartą Bramę
ISHTAR wyrzuciła za siebie swój wysadzany klejnotami naszyjnik.

Kiedy uciekała poprzez Piątą Bramę
ISHTAR wyrzuciła za siebie swój Pas Klejnotów.

Kiedy uciekała poprzez Szóstą Bramę
ISHTAR wyrzuciła za siebie swą Lapisową Różdżkę.

Kiedy uciekała poprzez Siódmą Bramę
ISHTAR wyrzuciła za siebie swą drogocenną koronę.

I Demony powstały
I Duchy Umarłych
i wyszły wraz z nią poprzez Bramy
Rozglądając się na prawo i lewo
Idąc na przodzie i w tyle
Przeszły wraz z ISHTAR poprzez Bramę GANZIR
Z Zaświatów jej towarzysząc
I ERESHKIGAL
Wzgardzona Królowa Otchłani W Której Wszystko jest Zanurzone Widoczną Klątwą
Wielka i Potężna
Przeciwko Królowej Wschodzącego Słońca
I NAMMTAR przybrała tą postać

Kiedy Kochanek ISHTAR
Pokochał Królową Niebios
Zszedł w dół przede mną
Zszedł poprzez Bramę GANZIR
Do Domu Śmierci
Gdy wraz z nim szli płaczący ludzie

Sącząca łzy kobieta i płaczący człowiek
Gdy DUMUZI został zabity i spalony
NIECHAJ UMARLI POWSTANĄ I POCZUJĄ KADZIDŁO !

V

Nie schodź tutaj, albowiem,
Ku Mrocznemu Lśniącemu Światu
Gdzie ABSU leży w Mrocznych Wodach
i CUTHALU śpi i śni

Nie zniżaj się tutaj, albowiem,
Ku Otchłanii leżących pod Światem
Osiągalnych dzięki opadającej Drabinie
Która ma Siedem Stopni
Osiągalnych dzięki opadającej Drodze
Która ma Siedem Bram
I tutaj jest ustawiony
Tron
Diabła i Zgubnej Siły.
Bo z Jam Świata
Zasiadany przez Diabelskiego Demona
Diabelskiego Boga
Diabelskiego Geniusza
Diabelskiego Usidlacza
Diabelską Zjawę
Diabelskiego Szatana
Diabelską Larwę
Ukazującego nieprawdziwe Znaki
dla śmiertelnego Człowieka.
I ŚMIERĆ POWSTANIE I POCZUJE KADZIDŁO!