LEKSYKON WAMPIRÓW

  LEKSYKON WAMPIRÓW

A - LEKSYKON WAMPIRÓW ADZE - (Afryka) - Wampiryczny duch zamieszkujący ciała szamanów pośród ludu Ewe pochodzącego z terenów południowo-zachodniej Ghany i południowego Togo w Afryce. Adze porusza się w powietrzu pod postacią ognika. W przypadku złapania go, przyjmuje postać człowieka. To wampir sangwiniczny, pijący krew, ale także olej palmowy i mleko kokosowe. Upodobał sobie wyjątkowo ładne dzieci. ALGUL

 - (Arabia) - Wampir, którego imię w wolnym tłumaczeniu oznacza "końską pijawkę", bądź też "krew ssącego dżina". Ta forma wampira jest zazwyczaj demonem - kobietą, który ucztuje na ciałach zmarłych niemowląt. ALP - (Niemcy) - wampiryczny duch wiązany z incubusem, pojawiający się w snach kobiet, nocą, kiedy to staje się ich udręką. Jest jednym z groźniejszych "wampirów", którego fizyczne manifestacje mogą być tragiczne w skutkach dla ofiary. Przez dłuższy czas uznawany był za marę nocną pod postacią kobiety, jednak obecnie uważa się, że jest to mężczyzna, niekiedy duch niedawno zmarłego członka rodziny, najczęściej postrzegany jako demon. W średniowieczu wierzono, iż Alp pojawia się pod postacią kota, świni, ptaka bądź innego zwierzęcia. Cechą charakterystyczną Alpa jest nieodzowny element jego garderoby - kapelusz. Demon ten może poruszać się w powietrzu, jak ptak, bądź galopując jak koń. Związany trwale z wpływem metafizycznym na człowieka oraz obszarem snu, jest niemalże niemożliwym jego unicestwienie. Alp jest znany również pod nazwami Alf lub Alb, Alpen bądź Alpmann. ARMENKI - (Bułgaria) - Zły duch, który atakuje młode matki i malutkie dzieci, wysysając z nich krew. Jest kilka wersji opisu Armenki w mitach bułgarskich, ale żadna nie jest dokładna. ASANBOSAM – (Ghana) - znany w kręgach ludu Ashanti z południowej Ghany oraz ludności Wybrzeża Kości Słoniowej i Togo. Zamieszkuje najciemniejsze obszary lasów, często napotykany jest w tych obszarach przez myśliwych. Przybiera postać człowieka, z dwoma wyjątkami: jego zęby są żelazne, a nogi zaopatrzone w hakowate wyrostki. Każdy, kto zaniepokoi wampira na jego terytorium zostanie wciągnięty na drzewo i zabity. ASEMA - Wampir w kulturze majów, za dnia wyglądający zazwyczaj jak stara kobieta lub stary mężczyzna, nocą zaś przybierający postać świetlnej kuli przemierzającej niebo w poszukiwaniu śpiących ofiar. Gdy już jakąś znajdzie wysysa z niej krew. AXEMAN – (Ameryka Południowa) - Wampir z Surinam ukazujący się jako nietoperz. W ciągu dnia axeman wygląda niezmiennie jak kobieta, ale nocą przemienia się w nietoperza. Lata nad wioskami szukając ofiary. Jeśli znajdzie człowieka spoczywającego we śnie z wystawionymi stopami zeskrobuje z dużego palca fragment skóry tak długo, aż nie zacznie cieknąć krew. Następnie pożywia się do czasu, aż nie staje się przekrwiona. Następnie wraca do domu. Jej ofiary o poranku są wyczerpane i słabe. By przeszkodzić axeman, trzeba zawiesić nad wejściem do chaty jałowiec. Axeman jest bardzo podobna do wampirów żyjących w południowo-wschodniej Azji. ASWANG – (Filipiny) - Wampir postrzegany jako piękna kobieta za dnia, nocą zaś poruszający się w powietrzu nieustraszony diabeł. Aswang może wieść normalne życie w ciągu dnia. Nocą jednak istota w jaką się przeradza wiedziona jest do domów swoich ofiar śladem ptaków nocy. Jego pożywieniem jest wyłącznie krew. Preferuje krew dzieci. Wampir ten rozpoznawany jest po spożyciu krwi poprzez opuchliznę, która wygląda niemalże jak ciąża. Przyjmuje się, że jeśli Aswang poliże cień człowieka, ten wkrótce umrze. B - LEKSYKON WAMPIRÓW BAITAL - (Indie) - Naturalną formą tego wampira jest pół człowiek, pół nietoperz. BAJANG - (Malezja) - przypuszczalnie przyjmujący postać mężczyzny posiadającego zdolność przeobrażania się w kota lub jaszczurkę którymi straszono zazwyczaj dzieci. Mógł być także niewolnikiem czarownika i na jego polecenie modrować. Wampira tego można uwięzić i zatrzymać jako sługę dla wielu pokoleń rodziny. Trzymany jest wówczas w bambusowej trumnie, która chroni przed urokami. Karmiony jest jajkami, ale kiedy otrzymuje niewystarczającą ilość pożywienia może obrócić się przeciwko rodzinie. Wielokrotnie zdarzało się, że wampir ten rozwiązywał konflikty uśmiercając wrogów swego pana. Wampir ten rodził się w ciele dziecka, na które rzucono urok podczas porodu. BANSHEE - (bean-nighe, bean-si, badhb) - Czemu niekiedy uznaje się ją za wampira nie mam pojęcia. Skoro jednak czasem figuruje, to i jej opis się tutaj znajdzie. W wolnym tłumaczeniu znaczy tyle co "Kobieta z rodu Sidhe". Banshee jest najbardziej znaną istotą nadprzyrodzoną Irlandii, to zwiastunka śmierci nawiedzająca stare rody irlandzkie czystej krwi. Pojawia się nocą pod oknami rodzinnego domu człowieka, który ma umrzeć. Płacze i zawodzi niewątpliwie głosem kobiecym, ale język jakim się posługuje nie jest nikomu znany. Czasami przychodzi przez kilka nocy z rzędu, zanim ktokolwiek umrze, a zapowiedź śmierci może dotyczyć osoby znajdującej się daleko od domu, niekiedy nawet zagranicą. Znane są przypadki, kiedy członkowie starych rodzin irlandzkich umierali tysiące kilometrów od kraju, na przykład w Kanadzie lub Australii, a w tym samym czasie koło ich domu rodzinnego w Irlandii rozlegało się zawodzenie zwiastujące śmierć. Banshee ukazuje się czasem pod postacią pięknej, młodej kobiety ubranej w wytworny strój, na przykład w szarą narzutkę na zielonej sukni, jakie noszono w średniowieczu, kiedy indziej zaś pod postacią zgrzybiałej, przygarbionej staruchy spowitej śmiertelnym całunem. I w jednym, i w drugim przypadku na jednak długie, powiewające włosy i oczy zaczerwienione od nieustannego płaczu. Jak głosi tradycja, banshee jest istotą drażliwą i płochliwą; jeśli się obrazi, może odejść i powrócić dopiero w następnym pokoleniu. Niektóre rodziny irlandzkie wierzą, że ich banshee to duch przodka sprzed kilkuset lat, który został wyznaczony na zwiastuna śmierci. Banshee występuje także w legendach szkockich pod nazwą praczki (bean-nighe). Ukazuje się nad brzegami rzek, w których pierze zakrwawione ubrania ludzi mających niebawem umrzeć – stąd może wynika błędne przypisywanie jej cech wampirzyc. Szkoci wierzą, że bean-nighe to duch kobiety, która zmarła w połogu. Według niektórych relacji zjawę tę cechuje wyjątkowa brzydota – brakuje jej jednego nozdrza, ma duże wystające zęby oraz obwisłe piersi (cechy niektórych wampirów). Szkockie i irlandzkie duchy tego gatunku przedstawia Elliott O’Donnell w książce „The Banshee” (1907). Obok ich wyczerpującego opisu, w pracy tej można znaleźć wiele niezwykłych opowieści o ich pojawianiu się w różnych częściach świata. BAOBHAN SITH – (Szkocja) - Nimfy, które ukazywały się ludziom po postacią pięknych młodych kobiet, tańczyły z mężczyznami do momentu gdy ci padali ze zmęczenia i wtedy posilały się ich krwią. Podania opisują dziewicę odzianą zawsze w szaty koloru zielonego. BEBARLANGS - (Filipiny) - Forma wampira energetycznego, jest zdolny do wysłania swojego ciała astralnego w celu pożywienia się siłą witalną emanującą z ciał ofiar (przeważnie wrogów). BRAHMAPARUSH - (Indie) - Wampir, który pożera ludzi. Istota ta wysysa krew przez czaszkę, później zaś żywi się mózgiem by w finale wyrwać wnętrzności ofiary, następnie okręcić się szczelnie jej jelitami i wykonać z nią rytualny taniec. BRUJA - (Hiszpania) - Bruja to po hiszpańsku wiedźma. Jest podobna do portugalskiej bruxy i włoskiej strzygi. Jest ona wampirem, który potrafi zamieniać się w różne rodzaje zwierząt. Zazwyczaj atakuje dzieci. BRUKOŁAK - (Grecja) - Ma obrzmiałą, twardą skórę, która brzmi jak bęben, gdy się w nią uderzy. Przez nią rozprzestrzeniają się różne plagi. Może krzyknąć tylko raz w ciągu nocy. Jeśli odpowie się na ten krzyk – padnie się trupem w dosłownym znaczeniu. By go zabić należy odciąć jego głowę, następnie spalić bądź ugotować. BRUXA - (Portugalia) - przeistacza się w wampira dzięki magii. Nocą opuszcza domostwo pod postacią ptaka, który atakuje samotnych podróżników. Przybiera postać pięknej dziewicy i za dnia wiedzie normalne życie, wychowując dzieci, które stają się jej pożywieniem. Przypuszcza się, że niemożliwym jest jej unicestwienie. Była wymówką, dzięki której zabijano kobiety podczas inkwizycji. C - LEKSYKON WAMPIRÓW CALLICANTZAROS – (Starożytna Grecja) - Według Greckich mitów dziecko urodzone na Boże Narodzenie stawało się Callicantzarosem. Ten rodzaj wampirów zwykle pojawiał się w pół-ludzkiej, pół-zwierzęcej postaci. CAMAZOTZ - (Meksyk) - Wampir ten jest integralną częścią mitów Majów. Opisywany jest jako 'człowiek-nietoperz' ze szpiczastym nosem, długimi zębami i pazurami. CIVATATEO – (Meksyk) - Wiedźma-wampir z legend azteckich. Postrzegana jako służąca bóstw niebieskich, która jako szlachetna kobieta wiodła żywot na ziemi, aż do momentu jej śmierci podczas połogu. Najczęściej jej ofiarami są dzieci, które umierały od wycieńczającej choroby. Wampiry te zwykły mieć mleczno-białą cerę, dłonie pokryte białym pyłem kredowym oraz znak skrzyżowanych kości na odzieniu. Odprawiały sabaty na skrzyżowaniach dróg, atakowały dzieci i kopulowały z mężczyznami, w wyniku czego rodziły się kolejne wampiry. Były związane z bogiem Tezcatlipoca. CHEDIPE - (Azja) - Wampirzyca znana z ujeżdżania nago tygrysów. W nocy potrafi uśpić ludzi, wejść do ich domu i wyssać krew ze stóp. CH'ING SHIH – (Chiny) - Rozjuszony potrafi zabijać nie tylko przez wysysanie krwi, ale i trującym oddechem. Znany jest również z tego, iż pożera swoje ofiary. Jeśli Ch'ing Shih zobaczy na swojej drodze kopczyk ryżu, czuje nieodparty przymus przeliczenia ziaren. Może być pokonany zwykłą bronią i promieniami słonecznymi. W zdematerializowanej formie wygląda jak piorun kulisty - ogromna jarząca się kula. CHONCHON - (Południowa Afryka, Chile) - W folklorze Indian jest wampirem z dużą głową i ogromnymi uszami. Tych uszu używa jako skrzydeł, gdy poszukuje zdobyczy. Może się stać nim osoba, której po śmierci wyrosną długie uszy, spadające aż do ramion. CHORDEWA - Wiedźma, która posiadła zdolność przeobrażania swojej duszy w wampirycznego kota. Jeśli zwierzę to poliże czyjeś usta osoba ta wkrótce umrze. CHUREL - (Indie) - Kobieta zmarła śmiercią nagłą, nienaturalną, po śmierci może szukać odwetu na członkach rodziny. Mści się za złe traktowanie jej za życia. Karą jest wysysanie z męskiej części rodziny całej krwi. Może również zwabiać jedzeniem młodych mężczyzn. Gdy zjedzą coś podarowanego przez Churel, porywa ich ona, trzyma do świtu, a do własnej wioski wracają już jako starcy. Churel poznawana jest po tym, że ma odwrócone stopy (tzn. palce na miejscu pięt i pięty na miejscu palców). Jej wygląd i kobiecość pozostawiają wiele do życzenia. Jest brzydką nagą kobietą o nadto wydatnych ustach, czarnym języku i zmierzwionych włosach. D - LEKSYKON WAMPIRÓW DANAG - (Filipiny) - Stary gatunek wampira z Filipin, odpowiedzialny tam za uprawę niektórych gatunków roślin. Może pracować z ludźmi wiele lat, ale współpraca kończy się, gdy którakolwiek kobieta pracująca z nim zatnie się w palec. Danag najpierw wysysa krew z zacięcia, a następnie z całego ciała kobiety. DHAMPIR – (Serbia) - żywy potomek wampyra, zdolny je widzieć i niszczyć. Powstaje ze związku śmiertelnika i wampira. Posiada nadzwyczajne zdolności, dzięki którym pomaga w polowaniach na wampiry. W XVII i XVIII wieku ludzie dość często zaciągali się jako łowcy wampirów, będąc przekonani, że są dhampirami. DAKINIA – (Indie) - Pijące krew diablice z otoczenia bogini Kali. Były uznawane za oświecone żeńskie istoty przemierzające przestrzeń i towarzyszące wielkim mistrzom buddyzmu. DEARG-DUR – (Irlandia) - Od zwykłych wampirów odróżnia go jedynie to, iż nie może zmieniać swojej postaci. Możliwe jest pokonanie go poprzez usypanie piramidki kamieni na jego grobie. DRAUGR - (Islandia) -Draugr to ożywiony nieboszczyk, który wychodzi ze swojego ukrycia jakim jest jego grób lub hałda ziemi, gdzie spoczywa za dnia. Wampirem tym może stać się człowiek, który jawnie okazuje zniecierpliwienie na pogrzebie. Draugr jest wędrującym nieumarłym,o którym często wspominają islandzkie sagi. Według skandynawskich sag Draugr jest czarny jak śmierć, może urosnąć do nadzwyczajnych rozmiarów, co nie jest spowodowane działalnością gazów gnilnych. Jego ciało nie ulega rozkładowi przez bardzo długi okres. Ma niespotykaną wręcz siłę. Krążą pogłoski, że Draugr ma we władaniu magiczne moce, zna przyszłość, potrafi kontrolować pogodę i zmieniać swój kształt. Kilka z prostszych sposobów na przeszkodzenie umarłemu w odrodzeniu się jako wampir to położenie na jego piersi otwartej pary nożyczek, położenie w poprzek krzyża ze słomy pod całunem, związanie dużych palców u nóg, tak by nie mógł rozdzielić stóp i przebicie igłą spodniej ich części. Środkiem ostrożności jest zabranie wszystkich rzeczy leżących dookoła zmarłego - uniemożliwia mu to przemianę. Kiedy karawana niesie trumnę, powinna zatrzymać się w przedsionku domu, winna podnosić i opuszczać trumnę trzy razy w różnych położeniach tworząc w ten sposób znak krzyża. Podczas pogrzebu na cmentarzu ksiądz musi pomodlić się za resztę umarłych i związać grób zaklęciem, by dzięki temu nieboszczyk nie mógł uciec. Biorąc pod uwagę okres czasu, w którym tworzyły się skandynawskie legendy, nie dziwi fakt, że byli nieświadomi kiełkującego w nich strachu przed zmarłymi. Oczywiście wierzyli, ze śmierć próbuje nam ukazać zło. Jako że draug już raz umarł, tęsknił za rzeczami otaczającymi go w poprzednim życiu, zazdrościł tym, którzy nadal się nim cieszyli. Czuł zimno, głód, tęsknotę za ukochaną osobą i wszelkie ziemskie uczucia. By dać upust swoim sentymentom zabijał wszystko, co kojarzyło mu się z życiem. Chciał zdziesiątkować inwentarz przez zagonienie go na śmierć. By zabić draugr'a trzeba pokonać go w walce jeden na jednego. Następnie należy ściąć mu głowę mieczem. Niektóre tradycje przekazują, że ten, kto go zabije powinien przeskoczyć go lub obejść trzy razy lub wbić w bezgłowe ciało drewniany kołek. Dla dopełnienia czynności należy spopielić ciało. Następnie trzeba je pogrzebać w znacznie oddalonym miejscu bądź wrzucić do morza. DEARG-DUE - Mroczna istota pochodząca z Irlandii, której imię oznacza "Pijącego Czerwoną Krew". Wspomnienie tego wampira sięga czasów plemion celtyckich, jednak aż po dziś dzień jest on przerażającą postacią. Jedynym sposobem by ustrzec się przed jego atakiem jest ułożenie stosu z kamieni na grobie domniemanego wampira. Jedną z najbardziej znanych legend dotyczących tego gatunku wampira, jest historia pięknej kobiety pogrzebanej nieopodal Waterford, która po dziś dzień kilka razy w roku powstaje z grobu kusząc swoim wdziękami mężczyzn, których doprowadza do śmierci. DOPPELSAUGER - Niemiecki wampir pochodzących z północnych terenów, zamieszkiwanych przez jedną ze słowiańskich ras. Dziecko odstawione od matczynej piersi, po dłuższym czasie ponownie karmione piersią, stawało się wampirem. Wampir ten dlatego też żywi się ciałem pochodzącym z piersi kobiety. Pochłania także życiodajną energię z ciał żyjących bliskich. E - LEKSYKON WAMPIRÓW EKIMMU - Jeden ze starożytnych wampirów asyryjskich i babilońskich. Człowiek, który poniósł przedwczesną bądź gwałtowną śmierć, nie spełnił się w miłości, lub miał niestosowny pogrzeb stawał się według wierzeń Babilończyków Ekimmu. Ten byt jest duszą, która została uwięziona w zapomnieniu (otchłani) i niezdolna jest do tego, by znaleźć spokój. Może więc zatem błąkać się po ziemi i atakować tych nieszczęśników, którzy staną na jej drodze. W najstarszym ze wszystkich mitów babilońskich Ekimmu jest duchem człowieka niepochowanego, a w niektórych przypadkach tym, który nie posiadał wystarczająco dużo propozycji mieszkania pod ziemią i zmuszony był wychodzić w nocy na powierzchnię, by pożywiać się żywymi. Te niewidzialne demony, mogące opętać człowieka można pokonać drewnianą bronią lub odprawiając egzorcyzmy. ERETICA - Rosyjski wampir, niegdyś heretyk, który powrócił zza grobu. Jest specjalnym rodzajem wampira, którym staje się po śmierci każdy, kto nie wyznawał za życia ortodoksyjnej wiary Chrześcijańskiej. Zazwyczaj opisywany jest pod postacią kobiety, która przed laty zaprzedała swą duszę i życie siłom Szatana, teraz zaś powraca pod postacią staruszki. Nocą grupa tychże wampirów zwykła gromadzić się potajemnie i odprawiać formę sabatu. Uważa się, że Eretica są aktywne wyłącznie wiosną i jesienią. Ujrzenie oczu tejże istoty prowadziło do długiej i bolesnej śmierci. ESTRIE - Hebrajski wampir zawsze będący kobietą i niezmiennie przyjmujący postać wampirzą. Estrie jest niematerialnym złym duchem, który przyjmuje formę z ciała oraz krwi i żyje wśród ludzi, by zaspokoić fanatyczną wręcz potrzebę – łaknienie posoki. Jej ulubionym łupem są dzieci, mimo to nikt nie jest bezpieczny, gdy wampir ten odczuwa głód. Zazwyczaj powstaje z człowieka, który nie miał odpowiedniego pochówku podczas pogrzebu. EMPUSAS - Wampir pochodzący z greckiej mitologii, znajdujący się zawsze u boku bogini Hekate. To demon posiadający zdolność przybierania ludzkiej postaci. Najczęściej pojawiał się pod postacią kobiety z Fenicji, bądź innych pięknych i szkaradnych wiedźm, związanych z Inkubusami i Skubusami. G, H - LEKSYKON WAMPIRóW GAYAL - Wampiryczny duch pochodzący z Indii. Jest to zazwyczaj zmarły, którego rodzina nie dopilnowała rytualnego pochówku. Jego powrót jest formą zemsty wymierzoną w kierunku członków rodziny. Obawa powrotu zmarłego w Indiach nakazuje nawet najbiedniejszym zmówienie rytualnych modłów nad grobem zmarłego. GHUL - w wierzeniach przedmuzułmańskiej Arabii zły duch pustynny (choć ghule pojawiały się także w innych odosobnionych miejscach, na przykład na cmentarzach), demon zwykle rodzaju żeńskiego. Ghule napadały podróżnych i ich zabijały (zwykle potem pożerały swoje ofiary) jak również okrada groby z umarłych. Jako następstwo tego drugiego nawyku , słowo ghoul również odnosi się do ludzi okradających groby.. Pojawiały się pod postacią zwierząt, potworów lub wiedźm. W islamie zaliczono je do kategorii dżinnów, choć trzeba pamiętać, że teologia islamu uznaję wiarę w ghule za przesąd (Mahomet jednoznacznie potępił ją w hadisach). Według tradycji muzułmańskiej ghule powstały z aniołów, które zbuntowały się przeciwko Bogu i zostały za karę porażone spadającymi gwiazdami. Części potępionych aniołów spłonęła, część wpadła do wody i zamieniła się w krokodyle. Te, które trafiły na ląd, stały się właśnie ghulami. Według innych wierzeń ghule powstały ze związku szatana z kobietą stworzoną z ognia. HANH SABURO – Indie - żyją w lasach i poddane im są wszystkie psy. Zwabiają podróżników do zarośli i tam ich atakują. I, J - LEKSYKON WAMPIRÓW INCUBUS – (Francja) - jest odmianą męską, a succubus żeńską tego samego demona. Działają podobnie. Są wampirami energetycznymi. Nawiedzają płeć przeciwną, podczas, gdy śpi i pozbawiają ją energii psychicznej i seksualnej. Mogą uprawiać ze śpiącą ofiarą miłość fizyczną, co objawia się koszmarami. -> czytaj też sucubus IMPUNDULU - Wampiryczny sługa wiedźmy, pochodzący z terenów Południowej Afryki. Przekazywany był z matki na córkę, a obiektem jego działań są wrogowie jego pani, na których zsyła cierpienie. Miał wyjątkowo duży apetyt, więc niemalże przez cały czas musiał być karmiony. ISITHFUNTELA – (Afryka) - Prawdopodobnie jest to połączenie wampira z zombie. Atakuje ludzi poprzez hipnotyzowanie ich i wbijanie im do mózgu gwoździa. JARACACAS - Brazylijski wampir, który pojawia się pod postacią węża karmiącego się krwią oraz mlekiem z piersi kobiety, odciągając od nich niemowlę, które ucisza poprzez włożenie swojego ogona w usta dziecka. JARAMA – Australia - Równie wysoki co Baital. Stworzenie o ogromnej głowie, gardzieli i brzuchu. Pokryty jest łuskowatą skórą czerwoną i zieloną naprzemian, na palcach ma tzw. przylgi. Czyha na swoje ofiary siedząc na drzewach, gdy jakąś zauważy - skacze i przyssawszy się za pomocą przylg wysysa z niej krew. Według Aborygenów jest to bardzo mściwy stwór, którego ofiary również noszą piętno przeistoczenia się w Jaramę. JIGARKHAR - Wampiryczna czarodziejka pochodząca z regionu Sind w Indiach. Żywi się ludzką wątrobą, którą wydobywa z ciała przenikliwym wzrokiem podczas wypowiadania różnych zaklęć. Wątroba ta jest później smażona w ognisku i jedzona. W czasie tego rytuału ofiara powoli kona. K - LEKSYKON WAMPIRÓW KASHA - Japoński wampir, który żywi się ciałami wydobywanymi z grobów lub przygotowanymi do kremacji. KAPPA – Japonia - Wampir żyjący w wodzie. Poluje na takie zwierzęta, na przykład krowy czy konie. Ściąga je do wody i wysysa z nich krew. KATAKAN – Kreta - Ten wampir nazywany jest również wesołym wampirem. Cały czas szczerzy swe śnieżnobiałe zęby, co przypomina uśmiech. Pluje krwią na swe ofiary; jeśli krew katakana na nich spadnie zaczynają płonąć. Najczęsciej atakuje zwierzęta – krowy i konie. By go zabić należy odizolować kappa od słonej wody, w której żyje lub ugotować jego głowę w occie KOZLAK - Wampir pochodzący z terenów Dalmacji, o którym wiem niewiele. Znany jest także z wierzeniach Chorwatów. KRVOPIJAC – Bułgaria - Staje się nim człowiek, który pił i palił w Wielkim Poście. Krążą pogłoski, że ma on tylko jedno nozdrze i nie grzeszy urodą. By zlokalizować wampira używa się nagich dziewic na czarnym źrebięciu, którym nakazuje się krążyć po cmentarzu. Kiedy koń nie chce iść dalej oznacza to, że w danym miejscu znajduje się poszukiwany wampir. By samemu uwolnić się od niego, należy przywiązać krvopijaca do trumny ozdobionej wieńcem dzikich róż. Jeżeli wiemy na pewno, iż znaleźliśmy poszukiwanego demona, następnym krokiem jest przywołanie czarodzieja, który odprawia obrządek magiczny nad wampirem; trzyma wysoko w górze obrazek ze świętą postacią, następnie wywołuje duszę, która opuszcza zwłoki i więzi ją w butelce z krwią, po czym butlę ową wrzuca do ognia. KUANG-SHI - Chiński wampir, zrodzony poprzez demoniczne opętanie niedawno zmarłego. Podobno przybiera przerażający wygląd. Wrak z kolejnymi latami nabiera nowych doświadczeń, w wyniku czego w końcowej fazie życia posiada zdolność latania. KUDLAK I KRESNIK – Kreta - w Chorwackiej i Słoweńskiej tradycji na półwyspie Istria, osobie, która urodziła się z błoną embrionalną wciąż przyczepioną do głowy i tworzącą jakby welon, było przeznaczone stać się kudlakiem tudzież kresnikiem. Osoba, której przeznaczeniem jest stać się owym wampirem może już za życia czynić zło - jej dusza może opuszczać ciało nocą, przyjmować zwierzęcą formę i przemierzać miasta, by atakować ludzi albo w magiczny sposób krzywdzić środowisko, w którym żyje. Kiedy owa osoba umrze staje się wampirem, który w formie kudlaka jest jeszcze bardziej niebezpieczny dla środowiska; natomiast jeśli komuś będzie przeznaczone stać się kresnikiem wówczas staje się on obrońcą przyrody. Za życia jego dusza opuszcza ciało pod zwierzęcym przykryciem i walczy zarówno z żyjącymi jak i martwymi kudlakami. Podsumowując, osoba która urodziła się z czerwoną albo ciemną naroślą (o której mowa na początku) staje się kudlakiem a osoba urodzona z biała lub przeźroczystą naroślą staje się kresnikiem. L - LEKSYKON WAMPIRóW LAMIA - W mitologii greckiej Lamia to kobieta pożerająca dzieci. Była królową Libii i kochanką Zeusa. Gdy zazdrosna Hera zabiła dzieci Lamii i Zeusa, oszalała matka zaczęła mordować wszystkie napotkane dzieci. Jej twarz zamieniła się w okrutną maskę. Potrafiła jednak przybierać kształt pięknej kobiety po to, aby uwodzić młodych mężczyzn, zabijać ich i pożerać. Była zaliczana do menad (bachantek). LANGSUIR - Wampir pochodzący z Malezji przyjmujący zawsze postać kobiety. Kobieta może stać się takim wampirem jeśli umrze w połogu. Niezwykle piękna kobieta, która potrafi latać i przesiaduje na drzewach. Charakterystycznymi atutami są: długa, zielona suknia, ogromne paznokcie, hebanowy warkocz, skrywający żarłoczne usta na karku, którymi wysysa krew dzieciom. LILITH (Lilitu) -Babilonia, Izrael - Podania o Lilith narodziły się w tradycji żydowskiej, jednak zaczerpnięte zostały ze starych mitów Sumeryckich. Znana jest jako pierwsza żona Adama. Została jednak ochrzczona mianem matki wszystkich demonów. Atakowała niemowlęta wysysając z nich krew. Czasem mówi się, że zarówno ona jak i jej demoniczne potomstwo zatracili swoją wampiryczną naturę, jednak mimo tego często oskarżana była o śmierć dzieci. Podejrzewa się, że mit o Lilith przywędrował do Europy w pierwszym wieku, w trakcie diaspory. Zapoczątkowała ona podania o demonicznych wampirzycach wysysających krew młodych istot. Czytaj też -> wampiry w biblii LOBISOMEN – Brazylia - wampir ten został opisany jako istota mała, krępa, z bezkrwistymi wargami, żółtą skórą, czarnymi zębami, krzaczastą brodą i spojrzeniem małpy. Ukąszenie lobisomena sprawia, iż jego żeńskie ofiary stają się nimfomankami. Inny opis tegoż wampira można znaleźć w folklorze południowej Ameryki, głównie Brazylii. Jest on opierany na portugalskich legendach i istnieje w nich jako wilkołak. Lobisomen nie zabija, lecz osusza swoje ofiary z krwi. Te kobiety, które przeżyją jego atak zaczynają u siebie widzieć skłonności do nimfomanii. LOOGAROO - Wampir pochodzący z Zachodnich Indii, który według wierzeń, każdej nocy odwiedza Diabelskie Drzewo, gdzie zdejmuje skórę starej kobiety, w której widziany jest za dnia. Nocami, pod postacią kuli świetlnej szybuje w poszukiwaniu swoich ofiar. M - LEKSYKON WAMPIRóW MAHA SOHOM – cejlońskie żarłoczne stworzenie, czające się na rozdrożach i żywiące krwią napotkanych słoni. MARA - Słowiański wampir pojawiający się także w legendach Kanadyjczyków. Uważa się go za ducha zmarłej, nieochrzczonej dziewczynki, która jawi się jako nocna zjawa i w niewiarygodny sposób gnębi swoje ofiary. Legendy słowiańskie podają, iż jeśli raz skosztuję krwi mężczyzny, zakocha się w nim i pojawiać się będzie podczas jego snu, aż do śmierci wybranka. Uważana jest także za ogromne niebezpieczeństwo dla dzieci, których krew jest dla niej niezmiernie cenna. MASANI - Kobieta wampir z Indii postrzegana jako duch zamieszkujący cmentarze i wszelkie miejsca pochówku. Pojawia się jako ciemno zarysowana sylwetka. Jej łowom sprzyja noc, gdyż wówczas powstaje z pogrzebowego stosu. Ktokolwiek pojawi się w okolicy cmentarzyska zostanie zaatakowany. Jest ona duchem dziecka Może rzucić klątwę na młodego człowieka, który przestąpi jej cień lub podążyć za kobietą do jej domu, jeśli tylko suknia niewiasty padnie na cień wampira. MK'A-'GRO-MA – Tybetański wampir, odpowiednik indyjskich Dakinii. MORMO – grecki okrutny i dziki mieszkaniec Świata Podziemnego, sługa greckiej bogini Hekate również uważany jest za wampira. MULO (Mula) – Serbia - zazwyczaj wygląda jak człowiek odziany w białe szaty, ale może również przyjmować postać konia lub owcy. Jest aktywny zarówno za dnia jak i nocą. Zjada swoje ofiary i wysysa im krew. Unicestwienie go jest możliwe poprzez obcięcie dużych palców u stóp wampirowi lub przebicie ich gwoździem. MURONI - Rodzaj wampira pochodzącego z Rumunii. Posiada zdolność przeobrażania się w różne zwierzęta. Przybrawszy jedną z form zwierzęcych Muroni z łatwością atakuje swoje ofiary, gdyż pod takową postacią zwodzi ofiary swoją łagodnością. N, O - LEKSYKON WAMPIRÓW NACHZEHER - Wampir z terenów Północnej Europy. Wampir ten to tzw. psi-wampir wykazujące zdolności uśmiercania najbliższych siłami umysłu. W grobie wampir pożera własne ciało, co powoduje śmierć kolejnych członków rodziny. NAWIA – To dusze zmarłych przebywające w krainie podziemnej wywodzące się z wierzeń ludzi środkowej i wschodniej Europy. Jeśli ktoś zmarł gwałtowną śmiercią, Nawie pojawiały się czasem na ziemi jako ptaki, motyle, owady, lub wilkołaki, czy upiory. Wysysały krew położnic i sprowadzały zarazy. Tzw. kość Nawii używana była w magii śmierci. NOSFERATU - Rumuński gatunek wampira, staje się nim nieślubne dziecko, którego matka i ojciec pochodzili z nieprawego łoża, bądź też siódmy syn siódmego syna (siódma córka siódmej córki),oraz bękart w czepku urodzony, w przypadku gdy jego matka nie jadła soli w stanie brzemiennym. Nosferatu żywi się rodziną, a głowę domu czyni impotentem. Tuż po jego pochówku, Nosferatu rozpoczyna swój demoniczny żywot. Rozkoszuje się torturowaniem żywych. Może również wychowywać dzieci. Wampir ten nienawidzi młodych par, co wiąże się z faktem, iż jest bękartem. Mści się na takowych parach okrutnie. OBAYIFO - Żyjący wampir jednego z plemion Ashanti z obszarów Afryki Południowej (Złote Wybrzeże). Może przyjmować postać kobiety lub mężczyzny. Opuszcza swoje ludzkie ciało nocą i wyrusza na żer. Uwagę koncentruje przede wszystkim na dzieciach. Gdy znajduje się poza ciałem przyjmuje postać kuli świetlnej. Jego działaniu mogą podlegać także płody rolne, które wówczas marnieją. OTIGIRURU – wampir pochodzący z Namibii. Według wierzeń tamtejszej ludności pojawia się i morduje tych, którzy odpowiedzą na jego nawoływania. Występuje pod postacią wielkiego psa. P, R - LEKSYKON WAMPIRÓW PACU PATI – Indie - Bardzo potężny wampir. Jest uważany za mistrza czynienia wszelkich szkód i robienia krzywdy ludziom. Może być zauważony nocami na cmentarzach i miejscach egzekucji. PENNAGELAN – Malezyjski wampir, który nocą szybuje po niebie. Posiada niekompletne ciało - głowę z karkiem oraz wnętrznościami swobodnie zwisającymi poniżej. Przyjmuje zazwyczaj postać, czy raczej twarz, kobiety, karmi się krwią dzieci i kobiet w połogu. PIJAVICA - Słowiański wampir, który zrodzony jest z ciała człowieka. Za życia dręczony był przez siły ciemności. Powraca jako żywy trup żywiący się krwią najbliższych. POLONG – Birma - Wampiryczna istota z Malezji, zrodzona z krwi zamordowanego człowieka, zebranej do naczynia, nad którą odprawia się specyficzny rytuał. Ma postać kobiety nie większej niż koniuszek małego palca. Drogę do ciała ofiary toruje jej demoniczny świerszcz Pelesit, który wkrada się pierwszy i zachęcająco ćwierka. Można polonga uwięzić i uczynić posłusznym, lecz należy go wówczas codziennie karmić krwią z małego palca. PONTIANAK – Malezja - Straszliwy wampir, który żywi się dziećmi i rodzącymi kobietami. Pożera je w całości i spija z ciał krew, jedynie głowę i szyję pozostawia nienaruszoną. PRETA - W buddyjskiej tradycji Preta jest wiecznie głodnym duchem. Wyglądem przypomina człowieka, jednakże ma bardzo wąskie usta i nadęty brzuch. Przez rozmiar ust nie jest w stanie zaspokoić swojego pragnienia pożywiania się. Buddyści twierdzą, że jest to forma reinkarnacji. Preta był to człowiek samolubny, mający zbyt wiele egoistycznych pragnień, więc teraz jego przeznaczeniem jest spędzić pewien czas właśnie w takiej formie istnienia. RAKSHASA – Wampir pochodzący z Indii, którego imię tłumaczy się jako "raniący". W najmłodszych legendach postrzegany jest jako wampir zamieszkujący drzewa. Jeśli ktokolwiek zakłóci spokój wampira, ten powoduje wymioty u ofiary i niestrawności. Dziecko może stać się takowym rakshasa, jeśli zostanie zmuszone do spożycia ludzkiego mózgu. Jest potężnym wampirem, który zwykle występuje w ludzkiej formie z niektórymi atrybutami zwierzęcymi (np. kły, pazury, oczy węża), lub odwrotnie: w formie zwierzęcej z atrybutami ludzkimi (np. ręce). Bardzo często przybiera postać tygrysa. W każdej formie rakshasa jest bardzo niebezpiecznym czarownikiem. Można go zniszczyć ogniem, światłem słonecznym lub egzorcyzmami. S - LEKSYKON WAMPIRÓW SAMPIRO – Albania - Potomek Albańczyka i Turka stawał się według legend wampirem po śmierci. Wychodził on w nocy na zewnątrz w całunie i w butach na wysokim obcasie, by siać śmierć i zniszczenie. Preferowaną metodą unicestwienia go jest przebicie jego serca kołkiem. SRIZ – Śląsk - Ta istota ma zwyczaj wchodzenia na najwyższą wieżę kościoła w swojej wiosce gdzie wykrzykuje niektóre imiona wyznawców. Mówiono, że zabija ludzi, których imiona wykrzyczy. STREGONI BENEFICI - Włoski wampir, stojący po stronie dobra, śmiertelny przeciwnik wszystkich złych wampirów. STRIGOII - Znany rumuński wampir, przychylny cyganom. Jednym ze sposobów przeistoczenia się w Strigoii jest samobójstwo, pod warunkiem, że urodziło się jako siódmy syn w rodzinie. STRZYGA - Wschodnia Europa - "Nosicielki złych wieści", żeńskie demony atakujące ludzi nocą. Były odrażające, mogły przybierać postać sowy lub czarnego ptaka, wysysały krew również krowom. Stado strzyg mogło napaść na jedną ofiarę. Swoich długich i ostrych dziobów używały do dziurawienia ofiar, aby w ten sposób wyssać krew. Męski odpowiednik to strzygoń. CZYTAJ -> STRZYGONIE SUKKUBUS – Europa - żeński odpowiednik Inkubusa. CZYTAJ -> SUCCUBUS I INCCUBUS T, U - LEKSYKON WAMPIRÓW TALAMAUR - Żyjący wampir z Australii. Posiada zdolność komunikowania się ze światem duchów, czyniąc jedną z wybranych dusz swoją sługą, który może zostać wysyłany jako posłannik pośród ludzi. Niektóre z tych wampirów, Tarunga, mogą wyzwalać swoje dusze, które wysysają energię życiową z niedawno zmarłych. UBOUR - Bułgarski wampir, który rodzi się w ciele tragicznie zmarłej osoby, bądź kiedy dusza odmówi opuszczenia ciała. Zwłoki człowiecze zostają w grobie przez czterdzieści dni, później zaś powstaje z nich ubour, by siać zniszczenie. Wywołuje złośliwe, iskrzące duchy, które powodują kłopoty w rodzinie i wśród znajomych zmarłego. Generalnie nie pija krwi, gdyż wystarcza mu normalna ludzka strawa, toteż ataki na ludzi zdarzają się rzadko. UPIER - Polski wampir, którego tryb życia jest wyjątkowo dziwny, gdyż powstaje on w południe, powraca zaś do stanu letargu około północy. Konsumuje olbrzymie ilości krwi, ma język z wąsami podobnymi do rybich. Jego fascynacja krwią sięga znacznie dalej, gdyż śpi w trumnie wypełnionej krwią. UPIERCZI – Rosja - inna nazwa „pospolitego” wampira. UPIÓR – Europa - Stawali się nim zmarli samobójcy lub czarownicy obdarzeni dwiema duszami. Unieszkodliwić można go było za pomocą osinowego kołka, przebijając nim serce upiora, odcinając głowę i układając ją między nogami lub przebijając żelaznym gwoździem. Innym sposobem było odwrócenie nieboszczka w trumnie twarzą do ziemi. Ofiary Upiora również stawały się owymi stworzeniami, zaś rozpoznania można było dokonać po zębach, które miał od urodzenia, czy sercu umiejscowionym po prawej stronie. Po śmierci jego ciało nie rozkładało się. Pierwsze słowo opisujące wampira pochodzi z rosyjskiego i jest nim "upir". CZYTAJ TEŻ -> STRZYGONIE USTREL - (dopuszczalne też nazwy takie jak Istral czy też Istrel) - Wierzono, iż ten bułgarski wampir jest duszą dziecka, które urodziło się w sobotę i zmarło bez chrztu. Dziewiątego dnia po pogrzebie wychodzi z grobu i atakuje "żywy inwentarz", by napoić się krwią - jeżeli więcej niż 5 owiec zostało zaatakowanych w ciągu jednej nocy, wtedy właściciel stada był zmuszony do wynajęcia "Vampirdzhija" (łowcy wampirów) by zniszczyć grasującego Ustrela. UTUKKU - Babiloński wampiryczny duch, czasami postrzegany jako demon. Generalnie podaje się, że jest to duch niedawno zmarłej osoby, która powróciła zza grobu z nieznanego powodu. Jest czymś w rodzaju 'więzionej duszy'. W, V - LEKSYKON WAMPIRÓW WAMPIR - Polska i Rosja – wygląda zupełnie jak normalny człowiek, brak u niego charakterystycznych kłów lecz posiada "żądło" pod językiem. Jest aktywny pomiędzy południem a północą. Może zostać unicestwiony wyłącznie za pomocą ognia. Gdy ciało wampira zostanie podpalone, rozpada się a z powstałych części powstają setki różnego rodzaju obrzydliwych stworzeń – robaków, pająków itp. Jeżeli któremukolwiek zwierzęciu uda się uciec oznacza to, iż „dusza” wampira ocaleje i powróci w poszukiwaniu zemsty. ( nie mylić z ogólnym pojęciem wampira) WAMPYR – Serbia - jest niewidzialnym stworzeniem, którego dostrzegają jedynie zwierzęta i Dhampiry. Wampyr nie może zmieniać kształtu. CZYTAJ TEŻ -> DHAMPIR WRYKOŁAK - Niechlujny pijak za życia, jako wampir może być zabity przez przebicie gwoździem (lub czymś w jego rodzaju) pępka oraz przez wylanie na jego ciało wrzącego oleju; środek zapobiegawczy - rozsiewanie ziaren dla ptaków na grób. VARACOLACI – Rumunia - jest jednym potężniejszych wampirów. Posiada zdolność powodowania zaćmienia Słońca i Księżyca. Może przybierać postać człowieka o jasnej i nieco suchej skórze. Posiada zdolność podróżowania na nici astralnej tak daleko i długo, jak tylko nić pozostaje nienaruszona. VETALA – Indie - Wygląda jak niechlujna, stara wiedźma, napastuje śpiące kobiety, zwłaszcza pijane lub obłąkane. VRYKOLAKAS - Gatunek wampira pochodzącego z rejonu Adriatyku. Wampir ten podróżuje po zmroku, pukając do drzwi i wywołując po imieniu jednego z mieszkańców, w przypadku, gdy ów człowiek odpowie na wołanie - umrze. Jego moce zwiększają się w miarę starzenia. Opisywany jako "spuchnięty" i "rozdęty", jest w stanie spacerować w słońcu bez obawy o swój byt. Vrykolakas może być wpuszczony do konkretnego domu tylko raz w nocy, prócz picia krwi powoduje dodatkowo koszmary senne. Y, Z - LEKSYKON WAMPIRÓW YARA-MA-YHA-WHO – Australia - Wampir istnieje w wierzeniach aborygenów. Ma wygląd czterostopowego mężczyzny ubranego na czerwono, okazjonalnie może być ubrany również na zielono. Wyróżnia się nieproporcjonalnie dużą głową i ustami. Co najdziwniejsze wampir ten nie ma zębów. By się pożywić musi połknąć ofiarę w całości albo użyć przyssawek na końcach kciuków i paluchów, by osuszyć nieszczęśnika z krwi. Kryje się w drzewach figowych i atakuje ludzi, którzy są poniżej. Legenda głosi, że jeśli zostaniesz ugryziony więcej niż raz przez owego wampira, sam się nim staniesz.. gdy szczęście Ci dopisze – będziesz futrzastym, krzakowatym stworzeniem, w innym przypadku może być nieco gorzej..(: ZMEU – Mołdawia - Może przybierać postać płomienia. Do domostw dostaje się w skutek nieuwagi młodej dziewczyny lub wdowy, które nieopatrznie zostawiły na noc otwarte okno. Gdy jest w upatrzonym przez siebie pomieszczeniu zwodzi i wabi dziewczynę zmieniając się w przystojnego mężczyznę.